Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

Ανήθικα

      Μη με ρωτήσεις
     γιατί δε μιλώ, γιατί δε γελώ
     όπως παλιά.

     Μην απορήσεις
     χαμένα πως κοιτώ, που νοσταλγώ
     τα πρώτα φιλιά.

     Αν ήξερα,
     αν μόνο γνώριζα
     πως η σιγουριά της νεότητας είναι αλήθεια
     και πως τα ποιήματα, οι γέροι, οι σοφοί
     κάνουν λάθος
     θα αντιδρούσα.

     Ξέρω όμως
     πως δε θα δακρύσεις
     όταν σου πω
     πως ανήθικα φέρομαι στον εαυτό μου
     για να'μαι ηθικός μαζί σου.

2 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Νίκο,

    Ήθελα απλά να σου πω πως βρίσκω τα ποιήματά σου πολύ όμορφα. Σπάνια βρίσκει κανείς σύγχρονους ποιητές ανεπιτήδευτους και αυθεντικούς.

    Η επιλογή του ποιήματος για να γίνει το σχόλιο είναι τυχαία. Ήταν το πρώτο που διάβασα και με εξέπληξε ευχάριστα.

    Χαίρω πολύ για τη γνωριμία μέσω της όμορφης γραφής σου.

    Δέσποινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Δέσποινα. Χαίρομαι πολύ που σου αρέσουν τα ποιήματα μου και η ποίηση.

      Χάρηκα και για τη γνωριμία. Να είσαι καλά!

      Διαγραφή