Δέκα ημέρες

   Η κληματαριά που έπλεκε στο καλώδιο του ηλεκτρικού

   και οι ασβεστωμένοι κορμοί των μηλιών

   έκαναν το χωριό μου.

   Κι ήταν τα πουλιά, κι ήταν το Πάσχα

   ήταν κι ο τάφος της γιαγιάς

   που έκαναν το χωριό μου.

   Τα πρόσμενα όλα αυτά, τα λαχταρούσα,

   λαχταρούσα των δέκα ημερών τον ερχομό,

   μα με το πέρασμα τους

   διψούσα σκουριασμένα τα καλώδια 

   μαυρισμένο το βούισμα των δέντρων

   και τάφος να μοιάζει το σπίτι.

   Τόσα χρόνια ύστερα, ακόμα ψάχνω ίδιο το λάθος,

   να μην το φέρει ο καιρός εύχομαι.