Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015

Τελειώνω


     Είναι βαριά η καρδιά μου απόψε
     και δε μπορώ να κοιμηθώ,
     ήτανε να ’σαι και ’συ εδώ
     μα λείπεις.

     Αγάπη μου,
     ας μην είναι η μοίρα μας αυτή,
     ας έβρισκα μια στιγμή ακόμα
     τη δύναμη να σου πω
     όσα απόψε δε μ’ αφήνουν να κοιμηθώ
     κι ας ήξερα
     πως θα καταλάβεις.

     Είναι βαριά η καρδιά μου απόψε
     και δε μπορώ να κοιμηθώ,
     τα όνειρα μου πια
     να σε πλάσουν δε μπορούν,
     μου λένε να προχωρήσω
     μα είναι βαριά η καρδιά μου απόψε.

     Είναι βαριά η καρδιά μου απόψε
     κι εγώ βιάζω την ποίηση,
     άλλα είναι αυτά που πρέπει να γράψω
     κι άλλα γράφω,
     δίχως να ξέρω γιατί
     κι η ποίησή μου πονά, ματώνει.
     Της σκουπίζω τα μάτια
     κι ύστερα της κλείνω το στόμα,
     να μην ουρλιάζει,
     και της λέω
     πως όπου να ’ναι τελειώνω,
     τελειώνω με τους έρωτες.

1 σχόλιο:

  1. Μοναδική απόδοση του συναισθήματος! Με εκφράζει απόλυτα το ποίημά σου, φίλε Νίκο, και με συγκινεί με την αμεσότητα και την ειλικρίνειά του. Αλλά η ποίηση, φοβάμαι,θα συνεχίσει να ουρλιάζει και οι έρωτες, αλίμονο, δεν θα τελειώσουν όσο υπάρχουν άνθρωποι με τη δική σου ευαισθησία. Συνέχισε δυνατά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή