Αντάμα κι αγκαλιά σφιχτά

     Δειλός που ήμουν, τώρα κλαίω
     κι ο χρόνος πίσω δε γυρνά,
     πως μαζί σου ήθελα, δυο πρίγκιπες να χορέψω
     αντάμα κι αγκαλιά σφιχτά.

     Δειλός που ήμουν, τώρα κλαις και 'συ
     κι ο χρόνος πίσω δε γυρνά,
     πως μαζί σου ήθελα, δυο άγρια κρίνα να φυτέψω
     αντάμα κι αγκαλιά σφιχτά.

     Πρέπει να φτιάξουμε, λοιπόν, ένα κρεβάτι κρυφό
     κι η δειλία ας μείνει να ζητά,
     πως μαζί σου θέλω, δυο νέα κορμιά να φυτέψω
     αντάμα κι αγκαλιά σφιχτά.