Θα χαθώ

     Δίψασε η γη 

     νέο σύννεφο γεμάτο νιάτα.

     Κι εγώ έριξα

     στάλες πολλές,

     τόσες που τώρα φοβάμαι να πω

     πως όταν η φλόγα σβήσει θα χαθώ

     και συ βέβαια αρμόζει αλλού ν’ αγαπήσεις.

     -Μα αυτό φίλε μου ήταν πάντα σύννεφο,

     πώς νόμιζες ότι θα το πιάσεις;