Μια σάπια σανίδα

   Σφίγγω τα χέρια κι εγκλωβίζω
   λίγο από την αγάπη που μου απόμεινε.

   -Πόσα ξόδεψα κι αυτό το καλοκαίρι-

   Το κορμί μου με πρόσταζε να βιαστώ,
   το κορμί σου βάρκα ζητούσε πανί.

   Και στο τέλος πάντα
   μια σάπια σανίδα
   μένει να με κρατά στην επιφάνεια.